เจ้าเอิ้นเอื้อยครับ ตำปั๊บเข้ากลางหัวใจ
เสียดายแต่เอื้อยเกิดไว บักหล่าเลยใหญ่บ่ทัน
กะส่างมันน้อ บ่พอสิเป็นแนวกัน
ให้ถือเอาปัจจุบัน เอื้อยนั่นฮักเจ้าแฮงแฮง
บักหล่าคำแพงเคยได้ยินคำนี่บ่
โบราณพากันเว้าต่อ รูปหล่อฟังคำเอื้อยว่า
คั่นได้เมียเฒ่าส่ำได้ช้างขายงามีค่า
เลี้ยงช้างน้อยตายจ้อยเด้อหล่า บ่มีฮอดงาคุณค่าบ่หลาย
มันตำหัวใจ บัดยามเจ้าเอิ้นเอื้อยครับ
เอื้อยค้าบ เอื้อยค้าบ
กระเป๋าเงินดิ้น ตับตับ พออยากงับม่มกลืนลงท้อง
คือสิหวานน้อพอปานเหล้าผสมยาดอง
ใจภี่มาสั่นแท้น้อง บัดยามเจ้ามองจ้องสายตามา
อยากได้หยังหล่าให้ว่ามาดู๋คำเว้า
ให้เว้นแต่เดือนกับดาว อิเฒ่าสิหามาให้
อย่าเอิ้นแม่เด้อ ให้เอิ้นเอื้อยจั่งพอพระทัย
เขาเว้าออกข่อยเกือบแม่นตาย มาส่างเขินหลาย หัวใจผู้ข้า
มันตำหัวใจ บัดยามเจ้าเอิ้นเอื้อยครับ
เอื้อยค้าบ เอื้อยค้าบ
กระเป๋าเงินดิ้น ตับตับ พออยากงับม่มกลืนลงท้อง
คือสิหวานน้อพอปานเหล้าผสมยาดอง
ใจภี่มาสั่นแท้น้อง บัดยามเจ้ามองจ้องสายตามา
อยากได้หยังหล่าให้ว่ามาดู๋คำเว้า
ให้เว้นแต่เดือนกับดาว อิเฒ่าสิหามาให้
อย่าเอิ้นแม่เด้อ ให้เอิ้นเอื้อยจั่งพอพระทัย
เขาเว้าออกข่อยเกือบแม่นตาย มาส่างเขินหลาย หัวใจผู้ข้า
ตั๋วกะส่างว่าแต่บ่ป๋า ตั๋วเอื้อยโลดหนา มาตั๋วอีกแหน่